AP TON - o słuchu

Narząd słuchu człowieka składa się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego oraz z wyższej drogi słuchowej, czyli nerwu sluchowego i kory słuchowej. Częstotliwościowy zakres słyszenia człowieka mieści się w przedziale od 16Hz do około 20000Hz.

Osoby prawidłowo słyszące odbierają dźwięki o natężeniach od poziomu określanego jako "0" audiometryczne, 0dB do ok.120dB, gdzie poziom taki jest już progiem bólu, względnie progiem dyskomfortu. Ten cały zakres słyszenia określa się jako pole słuchowe.

Pole słuchowe osoby niedosłyszącej ulega zmiejszeniu lub przesunięciu. Próg słyszenia podwyższa się i w zależności od typu niedosłuchu może wystąpić również całkowita redukcja odbioru pewnych częstotliwości, zawężenie szerokości pasma, bez względu na ich natężenie. Może mieć miejsce również obniżenie progu dyskomfortu lub odwrotnie - jego podwyższenie. Efektem takiego stanu rzeczy jest problem ze słyszeniem dżwięków, z dosłyszeniem i rozumieniem mowy oraz niska tolerancja na głośne dźwięki lub przeciwnie - bardzo wysoka tolerancja, znacznie wyższa niż osoby z normą słuchu.

Zakres normy słyszenia mieści się w przedziale od 0 do 30dB. Ubytki słuchu natomiast dzieli się na niedosłuchy stopnia: niewielkiego do 50dB, średniegodo 70dB, znacznego do 90dB i głębokiego - ponad 90dB.

Wyróżniamy w tym niedosłuchy przewodzeniowe - pochodzące z ucha zewnętrznego i środkowego, niedosłuchy odbiorcze - pochodzące z ucha wewnętrznego i mieszane będące skutkiem patologii w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego oraz wewnętrznego jednocześnie.

Aparaty stosuje się do wszystkich typów ubytków chyba, że są wyraźne przeciwskazania wydane przez lekarza. Przeciwskazaniem może być na przykład wyciek z ucha, nagła utrata słuchu, niedosłuch szybko postępujący czy niewspółmierny wynik badania słuchu do rozumienia mowy. Każde założenie aparatu musi poprzedzić diagnostyka słuchu i wizyta u lekarza.

Rodzaje niedosłuchów na audiogramie

1. Przykładowe niedosłuchy przewodzeniowe

ucho prawe niedosłuch stopnia średniego, ucho lewe niedosłuch stopnia niewielkiego

(podwyższony próg przewodnictwa powietrznego, zachowany w normie próg przewodnictwa kostnego, czyli obecność rezerwy ślimakowej)

2. Przykładowe niedosłuchy odbiorcze

ucho prawe niedosłuch stopnia znacznego, ucho lewe niedosłuch niewielki obejmujący tylko jedną częstotliwość pasma mowy

(podwyższony próg przewodnictwa powietrznego oraz kostnego na częstotliwościach, którego dotyczy niedosłuch)

3. Norma słuchu oraz przykładowy niedosłuch mieszany

ucho prawe norma słuchu, ucho lewe niedosłuch mieszany stopnia znacznego

(ucho lewe - podwyższony próg przewodnictwa powietrznego i w mniejszym stopniu podwyższony próg słyszenia kostnego, czyli obecność rezerwy ślimakowej)

Rodzaje badań słuchu

Badania subiektywne (wymagana współpraca pacjenta)

Audiometria tonalna

Podstawowym badaniem słuchu jest audiometria tonalna, dzięki której można wyznaczyć próg słyszenia w zakresie częstotliwościowym od 125Hz do 8000Hz, czyli najistotnieszym dla człowieka, dla dźwięków mowy i w pasmach przylegających. Badanie przeprowadza się dla przewodnictwa powietrznego, w dużych nausznych słuchawkach, gdzie wynik jest odzwieciedleniem stanu słyszenia całego ucha oraz dla przewodnictwa kostnego, w słuchawce umieszczonej za uchem na kości, gdzie z kolei wynik świadczy wyłącznie o stanie ucha wewnętrzego i wyższej partii drogi słuchowej.

Audiometria słowna

Badanie rozumienia mowy, jest badaniem pomocniczym w diagnostyce oraz w procesie dopasowania aparatu słuchowego. Pacjent powtarza wyrazy pojawiające się w dużych słuchawkach nausznych a celem badania jest wyznaczenie głośności, przy której rozumienie mowy jest ilościowo czy procentowo najlepsze.

Audiometria nadprogowa, okołoprogowa

Badanie dodatkowe wykonywane w diagnostyce problemów ze słuchem czy z szumami usznymi, różnicuje problemy narządu słuchu. Najpopularniejszymi badaniami nadprogowymi, okołoprogowymi są SISI i Decay Test, czyli próba zanikania tonu.

Badania obiektywne (bez konieczności współpracy pacjenta)

• Audiometria impedancyjna (tympanometria i odruchy z mięśnia strzemiączkowego)
• Otoemisje
• Audiometria odpowiedzi elektrycznych ERA (Electric Response Audiometry), badanie ABR (BERA), ASSR